ครั้งหนึ่งเคยมีเราท่ามกลางดวงดาวในคืนนั้น
เธอกับฉันกอดกันไม่รู้เบื่อ
คำว่ารักที่เธอพูดมาเธอทำให้ฉันเชื่อ
ทุกถ้อยคำ ว่าเรานั้นรักกันจริง
แล้วเวลาก็พาฉันไปในคำว่าผูกพัน
กันและกันเท่านั้นที่เข้าใจ
เพิ่งมารู้ที่เธอนั้นทำก็ทำกับใครๆ
แค่ทั่วไป ที่ฉันนั้นได้จากเธอ
เจ็บตรงที่คำว่ารักของฉันมันจริงทุกคำ
แต่กลับกันเธอนั้นไม่จริงสักอย่าง
หลอกกันไม่พอซ้ำร้ายเธอ
ยังทำกับใครเหมือนทำกับฉัน
ภูมิใจไหมเธอ ที่เป็นคนแบบนี้
แม่ไม่สอนรึไง ว่าอย่านิสัยไม่ดี
ทำไมทำแบบนี้หน้าตาเธอดีซะเปล่า
หรือเธอนั้นมันขาดความอบอุ่น คล้ายๆ คนขี้เหงา
เลยเอาแต่หลอกใครเขาให้เสียใจ
แม่ไม่สอนรึเธอ ว่าอย่าเป็นคนหลายใจ
ที่เธอทำมันคล้ายว่ารักกันจริงๆ นะ
ถ้าเธอยังไม่เลิกทำตัว เหมือนคนมีปัญหา
ก็อย่าไปทำให้ใครเขานั้นรักเธอ ทั้งที่เธอไม่รัก
อ้าวเฮ้ย ที่บ้านเธอไม่สอนรึไง
ว่าอย่าเป็นคนแบบนี้ ทำนิสัยไม่ดีกับใครต่อใคร
อ้าวเฮ้ย ที่บ้านเธอไม่สอนรึไง
ทำตัวเป็นคอลเซ็นเตอร์ทั้งที่ฉันน่ะโคตรไว้ใจ
ทำตัวไม่น่ารัก คำพูดเหมือนจริงใจ
เธอทำแบบนี้ได้ไงวะ หลอกให้รัก ทำไปเพื่อไร
หากว่าเธอเป็นคอลเซ็นเตอร์ ฉันขอเป็นตำรวจไซเบอร์
ที่มาจับคนไม่ดีอย่างเธอ จะลงโทษคนไม่ดีอย่างเธอเอง
แม่ไม่สอนรึไง ว่าอย่านิสัยไม่ดี
ทำไมทำแบบนี้หน้าตาเธอดีซะเปล่า
หรือเธอนั้นมันขาดความอบอุ่น คล้ายๆ คนขี้เหงา
เลยเอาแต่หลอกใครเขาให้เสียใจ
แม่ไม่สอนรึเธอ ว่าอย่าเป็นคนหลายใจ
ที่เธอทำมันคล้ายว่ารักกันจริงๆ นะ
ถ้าเธอยังไม่เลิกทำตัว เหมือนคนมีปัญหา
ก็อย่าไปทำให้ใครเขานั้นรักเธอ
แม่ไม่สอนรึไง ว่าอย่านิสัยไม่ดี
ทำไมทำแบบนี้หน้าตาเธอดีซะเปล่า
หรือเธอนั้นมันขาดความอบอุ่น คล้ายๆ คนขี้เหงา
เลยเอาแต่หลอกใครเขาให้เสียใจ
แม่ไม่สอนรึเธอ ว่าอย่าเป็นคนหลายใจ
ที่เธอทำมันคล้ายว่ารักกันจริงๆ นะ
ถ้าเธอยังไม่เลิกทำตัว เหมือนคนมีปัญหา
ก็อย่าไปทำให้ใครเขานั้นรักเธอ ทั้งที่เธอไม่รัก